Kadife Kaplı Paris Defterim 4
4.
Önce Ayşegül, sevgilisiyle güneyde bir banliyöye taşınıyor. Hamit, İpek, Betül ve benim de zamanınız geliyor. Önümüzdeki seneye bambaşka semtlerde başlamayı planlıyoruz. Üstelik parizyen bir hayat yaşayabiliriz artık, bizim Cité Universitaire başlı başına bir şehir sanki. Böylece Cité’deki arkadaşlarımız dışarıya adım atmazken biz sabahları mahallenin pastanesinden bagetimizi alıyor olacağız. İnsan kaptırıyor kendini buranın sunduğu kampüs hayatına. Ama o yaşam da bir yere kadar. İpek 11. bölgeye, ben 19’a gidiyorum. Halbuki 19’u öylesine istememiştim ki. Açılın karanlık sokaklar ben sizden çekiniyorum…
Corentin Cariou’da geceleri uzaktan gürültülü bir müzik gelir. Köşe başları doludur, sıralanmış dükkanların ortasından ağaçlı bir yol geçer. Bir de 7. hat geçer evin dibinden hemen. Paris’in en kötü metrosu olduğu söylenir. Bence doğru değildir. Kuzeyden güneye upuzun bir yol kat eder. Kolay olmasa gerek bunca insanın çilesini çekmek, gördüğü bunca hikayeye rağmen delirmemek.
Ait olmadığım bir evde pencerenin karşısında oturdum, şarap içiyorum. Manzaram beni tatmin etmiyor. Paris aşıkları görse kahırdan ölürlerdi fikrimce. Komşular bağırıp çağırıyor. Karanlık olunca bir iki yıldız saydım. Kalkıp ışığı kapattım.
Hilal DEŞAT
