Somatizasyon Bozukluğu Nedir?
Somatizasyon Bozukluğu Nedir?
Somatizasyon bozukluğu, tıbbi olarak açıklanamayan fiziksel semptomların hissedilmesine verilen isimdir. Somatizasyon bozukluğu olan bireyler genelde vücutlarının farklı bölgelerinde ağrılar olmasından yakınırlar. Bazen inanılmaz derecede ağrıların olduğunu, yanma hissinin geldiğini, sürekli bir şekilde kramp girme, kitlenme gibi durumların ortaya çıkmasından şikayetçi olurlar. Somatizasyon bozukluğu durumunda, tıbbi bir teşhis koyulamadığı için birden çok doktora görünmeleri ve farklı tedaviler uygulanması sebebiyle ilaç kullanımından kaynaklı yan etkiler görülür. Somatizasyon bozukluğu görülen bireylerin günlük hayat kalitesinde ciddi oranda bir düşüş gözlemlenir.
Somatizasyon, bir kişinin duygusal sıkıntısı fiziksel semptomlara dönüştürüldüğünde ortaya çıkar. Çoğu zaman, kişi ilk önce bir doktora gider ve semptomlarının bedensel bir nedeni olduğuna inanır. Somatizasyon bozukluğunda fiziksel semptomlar, psikolojik durumlar ve yüksek düzeyde sağlık kaygısı ile ilişkilendirilir. Belirtilerin kaynağı psikolojik olsa da kişinin acısı gerçektir. Etkili tedavi, “kişinin hatalı olduğunu kanıtlamak” yerine sıkıntıyı hafifletmeye odaklanır. Somatizasyon bozukluğunun tedavisinin amacı günlük yaşamda işlev görme yeteneğinizi iyileştirmektir. Psikoterapi, somatizasyon bozukluğu durumunda etkili bir tedavi yöntemidir. Depresif etkilerin de eşlik etmesi durumunda ilaç tedavisi de uygulanabilir.
Somatizasyon bozukluğunun başlangıcı erken yetişkinliktir ve seyri genellikle kroniktir. Son yıllarda elde edilen verilere göre; cinsel istismar ve travma, somatizasyon bozukluğunun tetikleyici nedenleri olarak gösterilmiştir (Salmon & Calderbank, 1996). Somatizasyon bozukluğu olan kadın psikiyatrik hastalarda, diğer bozuklukları olan hastalara göre daha fazla cinsel ve fiziksel istismar bulgusuna rastlanmıştır (Pribor, Yutzy, Dean ve Wetzel, 1993). Somatizasyon bozukluğu çocuklarda nadiren teşhis edilir; bununla birlikte, menstrüel güçlüklerin kadınlarda en erken semptomlardan biri olmasıyla birlikte semptomların ergenlik döneminde başlaması da oldukça yaygındır.
Kaynakça
Gerog H. Eifert, Theo K. Bouman
Comprehensive Clinical Psychology, 1998
