Çocuklar gelişimsel olarak kompleks düşünce yapıları gelişmediğinden bazı eylemleri anlamlandırmakta zorlanırlar.
Çocukların travmatize olabilmeleri için illa travmatik bir olay yaşamalarına gerek yoktur. Onların bazı olaylara şahit olmaları dahi çocuklar için travmatik olabilmektedir. Bu konuda ailenin çocukları koruması çok önemlidir. Peki, çocuklar hangi ortamlarda ve nasıl korunmalıdır? Öncelikle çocuğun karargahı olan evde korunması büyük önem taşımaktadır. Bu hususta evdeki anne babalar kendi aralarındaki ilişkiye çocukların yanında özen göstererek başlamalı, çok rahat davranmamalı ve birbirlerine karşı ifadelerine de dikkat etmelidirler. Çocuklar yanlarında uyuyor dahi olsa yine de dikkatli olmalıdırlar; sebebi bilinçdışı bireyde 7/24 çalışmaktadır. Bu sebepten çocuk kendi odasına yatırılmalıdır. Daha sonra ise anne baba arasında yatak odalarında bir yakınlaşma olacağı zaman mutlaka hem çocukların hem de kendilerinin kapıları kapalı olmalıdır. Yetişkinlerin kendi kapılarını kilitlemesi de uygun olacaktır.
Daha sonraki aşamada ise ebeveynler çocukları ekrandan korumalıdır. Dizi ve filmler yetişkinlere yönelik hazırlanır. Bu sebeple evde dizi, film vb. yetişkin içerikleri çocukların yanında izlenmemelidir. Ayrıca evde internet varsa mutlaka güvenli internete geçilmelidir. Aileler çocuklarının telefonları varsa bu güvenli interneti orada dahi kullanmalıdır. Ayrıca aileler “Family Link” vb. uygulamalar ile çocuklarının telefonlarını uzaktan takip etmeyi de ihmal etmemelidir. Bu durum çocuğa duyulan güvensizlikten değil, herhangi bir tehdit olduğunda çocuğu koruyabilmek adına yapılmalıdır. Ayrıca çocuklara yaşları geldiğinde mutlaka mahremiyet eğitimi ve daha sonra ise cinsel eğitim verilmelidir ki çocuk içindeki merak duygusu ile yanlış yönlere sapmasın.
Peki aileler çocuklarını bu şekilde korumazlar ise ne olur?
Çocuk aile içinde ya da ekranda şahit olduğu uygunsuz resim ve görüntüleri anlamlandıramadığı noktada bu durumları anlamlandırmaya çalışmaktadır. Bunu anlamlandırabilmek için ise en yakın çevresindeki bireyleri kullanabilmektedir. Bu kişiler bazen kardeşler, bazen kuzenler bazense arkadaşlar olabilmektedir. Maruz kaldığı görüntüleri onlarla gerçekleştirerek anlamlandırmaya çalışırken birbirlerini taciz ve istismar edebilmektedirler. Bu tarz içerikler virüs gibidir ve çocuk bu virüse maruz kalırsa çevresindeki herkese de bu virüsü bulaştırır. Gelecek yaşamda ise bu çocuklar çok ciddi psikolojik rahatsızlıklar yaşarlar.
Bu tarz içeriğe maruz kaldığı düşünülen çocuklar ve onun etki ettiği diğer çocuklar zaman kaybedilmeden mutlaka ama mutlaka terapiye yönlendirilmelidirler ki virüsün önü alınabilsin. Aksi halde kitlesel cinsel travma vakaları yaşanabilir.
Psikolog Mehmet ÇAĞ
